Η οργάνωση του υπόδουλου Ελληνισμού

Η οργάνωση του υπόδουλου Ελληνισμού
Σ.Κόνδη
[inline:rd.jpg]
Η άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453),σημαίνει για τον Ελληνισμό την έναρξη μιας μακράς περιόδου ζωής κάτω από ξένη κυριαρχία.Το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού χώρου μετά το
1453,κατέχεται από τους Οθωμανούς Τούρκους ενώ ένα άλλο τμήμα του,κυρίως νησιώτικο,
Βρίσκεται κάτω από την κυριαρχία διάφορων λατινικών περιοχών και ιδίως των Βενετών.Και ενώ στις βενετοκρατούμενες περιοχές ο Ελληνισμός θα ζήσει κάτω από φεουδαρχικό καθεστώς
Και θα δεχθεί πολλές δυτικές επιδράσεις,στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα,κάτω από συνθήκες
Ασύγκριτα σκληρότερες,θα προσπαθήσει,μετά το πρώτο πλήγμα να ανασυγκροτηθεί,να
Διατηρήσει την πολιτιστική του ταυτότητα,την ιδιαιτερότητα του.Σ’αυτή την προσπάθεια ο
Ελληνισμός στηρίχθηκε κύρια στην Εκκλησία,που δεν έχασε ποτέ την οργάνωση της,βοήθησε
Τον `Ελληνα να διατηρήσει το πολιτιστικό του πρόσωπο και ιδίως τη γλώσσα του.`Ηδη,στα μέσα
Του 16ου αιώνα,μετά το βαθύ σκοτάδι,τα πρώτα συμπτώματα μιας αναγέννησης εμφανίζονται στον ορίζοντα.