Η ληστεία στην Ελλάδα του 19ου αιώνα

Η ληστεία στην Ελλάδα του 19ου αιώνα
Δημήτρης Λάππας
[inline:ls.jpg]
«Η ληστεία της Κατερίνης επανέφερεν επί του τάπητος το αιώνιον ελληνικόν ζήτημα,
την ληστεία.Και μαζί με τα διάφορα σχόλια δεν παραλείπεται και η εκπομπή απειλών
και παχυτάτων λόγων.Κανένας όμως δεν αναζήτησε την αλήθεια,μιάν αλήθεια,η οποία
είναι ελληνική και ιστορική διά την Ελλάδα.Κανείς δεν εξεκαθάρισεν τα πράγματα.
Κάθε χώρα έχει και από εν διακριτικόν,και η Ελλάς την ληστείαν.Δεν ημπορεί να
Υπάρξη Ελλάδα δίχως ληστής,δίχως κλαρί,δίχως βασίλειον του βουνού.Καθ΄ήν εποχήν
Μέσα εις την πνιγηράν κίνησιν των πόλεων και εις τα πλακόστρωτα των χρηματογορών
Των οι διάφοροι υλισταί κατακλέβουν τον κόσμον και ασωτεύουν εις τα καμπαρέ,σας
Ερωτώ,πώς να μην είνε ευχαριστότεροι και συμπαθητικότεροι οι λησταί των όρεων,οι
Οποίοι ληστεύουν αλλά δεν κλέβουν,ληστεύουν αλλά δεν ασωτεύουν,ληστεύουν διά να
Παντρέψουν τα ορφανά»
[Εφημερίδα των Βαλκανίων]

Ερμηνεία του κειμένου
Η ληστεία αναπτύχθηκε σχεδόν αμέσως μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τους Βαυαρούς.Ο λόγος εντοπίζεται στην αδυναμία των Ελλήνων αγωνιστών
Του 1821 να εξασφαλίσουν με άλλο τρόπο τα προς το ζην,ιδιαίτερα μετά την ανασυγκρότηση του ελληνικού στρατού και την απόλυση των περισσοτέρων από αυτούς.
`Ετσι,οι άποροι αγωνιστές αναγκάστηκαν να βγούν παράνομοι στα βουνά και να
προσπαθήσουν να επιβιώσουν με τη ληστεία.`Οσο κι αν τους κυνηγούσαν τα βαυαρικά
αποσπάσματα,δεν κατάφερναν να τους εξοντώσουν.
Σταδιακά,οι ληστές άρχισαν να αντιμετωπίζονται με φιλικότερο τρόπο από το λαό,
Ο οποίος έβλεπε στο πρόσωπο τους εκείνους που,αν χρειαζόταν,θα μπορούσαν να
Αντιταχθούν στην αυθαιρεσία της εξουσίας.