Η λεηλασία της Θεσσαλονίκης το 904

Η λεηλασία της Θεσσαλονίκης το 904
Ο Πολίτης
[inline:lt.jpg]

Βρίσκομαι με την οικογένεια μου στη Σμύρνη τη λατρευτή και προσπαθώ να ξαναφτιάξω την καθημερινότητα ως
Έμπορος χαλιών ύστερα από το διωγμό μου από την ερωτική Θεσσαλονίκη όταν το 904 την εκπόρθησαν οι μισάνθρωποι
Και χρυσοφόροι Σαρακηνοί.Το κλάμα που έριξαν οι κάτοικοι της έσκισε τον ουρανό.
`Όλα ξεκίνησαν όταν είδαμε κάποια πολεμικά να πλησιάζουν στον προβλήτα της νύμφης του Θερμαικού.Ξαφνιαστήκαμε
γιατί η Βυζαντινή αυτοκρατορία δεν είχε πόλεμο με κάποιο αραβικό κράτος και είχαμε πιστέψει ότι η ειρήνη θα κρατούσε
για πάρα πολύ καιρό.`Όταν καταλάβαμε ότι ο αντίπαλος ήταν οι Σαρακηνοί κλείσαμε τα τείχη και ετοιμαστήκαμε για πόλεμο
καθώς ξέραμε ότι αυτή η φάρα δεν υποχωρεί εάν πάρει όλο το πλούτο που έχει στόχο.
Ο διοικητής της πόλης έστειλε σήμα στην Κωνσταντινούπολη να στείλει ναυτικές ενισχύσεις.Τελικά δεν ήρθαν.Η παλατιανή
Αριστοκρατία είχε σπαταλήσει όλο τον αμυντικό προυπολογισμό σε δολοπλοκίες προώθησης κολάκων σε θέσεις αυλικών
Και συγκλητικών και δεν υπήρχαν χρήματα για την αποστολή στόλου.
`Ετσι η άμυνα ήταν υπόθεση των ντόπιων οι οποίοι είχαν την καλή διάθεση να υπερασπιστούν την πόλη,μα δεν γνώρισαν την
τέχνη του πολέμου καθώς ήταν αγρότες και έμποροι,μα όχι στρατιωτικοί.`Ετσι από την δεύτερη μάχη αρχίσαμε να χάνουμε
τις αψιμαχίες στις πολεμίστρες και οι Σαρακηνοί πειρατές να κάνουν πιο συχνά γιουρούσια προς το κέντρο της πόλης.
Μάλιστα όσο έβλεπαν ότι οι Γραικοί με ηθικό τους τόσο πιο επιθετικοί γίνονταν κάθως τους κέντριζε η φλόγα της
Απληστίας να πάρουν τον πλούτο της Θεσσαλονίκης.
Την τέταρτη ημέρα όλα είχαν τελειώσει.Οι πειρατές είχαν γίνει κύριοι της πόλης του Αγίου Δημητρίου.Με λύσσα
Βούτηξαν χρυσαφικά,κοσμήματα και κινητή περιουσία,πούλησαν δούλους τους πιο χειροδύναμους και έφυγαν ως
Κύριοι για τη Ρόδο και την Κρήτη.Η βυζαντινή ηγεσία δεν είχε το κουράγιο καν να τους καταδιώξει.