Η κοινωνική νομοτέλεια κατά τον Αριστοτέλη

Η κοινωνική νομολογεία κατά τον Αριστοτέλη
Π.Τζαβέλης
Α) Σκοπός της κοινωνίας είναι η εξασφάλιση των στοιχειωδών βιοτικών αναγκών του ανθρώπου
Και η διασφάλιση μια ζωής ποιοτικής ανώτερης.Η κοινωνία δηλαδή έχει σκοπό της να υπηρετήσει το κοινωνικό άτομο ως οντότητα φυσική και πνευματική.Μόνο μέσα στο κοινωνικό
Σύνολο ο άνθρωπος μπορεί να τελειωθεί.Η τελείωση αυτή είναι το υπέρτατο αγάθο,όχι μόνο για
Τον ίδιο τον άνθρωπο,αλλά για καθετί.Αυτό είναι το πρώτο θετικό σημείο που διακρίνουμε,αφού
Η κοινωνία,κατά τρόπο ιδανικό,θα πρέπει να βοηθεί την τελείωση του ανθρώπου.
Β) Από τη φύση του ο άνθρωπος είναι “ζώον πολιτικόν” κι αυτό,για να μπορεί να έχει “αυτάρκεια”.Αυτή μπορεί να ικανοποιηθεί μόνο μέσα στο κοινωνικό σύνολο.`Εξω λοιπόν από αυτό,ο άνθρωπος θα πρέπειο να έχει διάφορες ανάγκες του ανεκπλήρωτες.Γι’αυτό οι κάθε είδους “κοινωνικές αναχωρητές”,αν δεν προσπαθούν με τη σειρά τους να δημιουργήσουν μια
Άλλη μορφής κοινωνία,αλλά μόνον ενδιαφέρονται να καταλύσουν την κοινωνική σχέση,οδηγούν
Τον άνθρωπο στη στέρηση,στους ανεκπλήρωτους σκοπούς και τη δυστυχία.
Γ)Οι κανόνες της πολιτικής κοινότητας έχουν απόλυτη προτεραιότητα.Κι αυτό είναι αυτονόητο.Αφού η κοινωνία είναι πολυσύνθετο κύτταρο,αν καταστραφεί σαν σύνολο,θα
Καταστραφούν αναγκαστικά και τα μέλη που την αποτελούν.`Ετσι,όταν δίνουμε προτεραιότητα
Στο κοινωνικό συμφέρον και όχι στο ατομικό,στην ουσία δείχνουμε ενδιαφέρον για τον ίδιο τον
Εαυτό μας.