Η κοινωνία της κλεφτουργιάς

Η κοινωνία της κλεφτουργιάς
Περικλής Ροδάκης
[inline:kl.jpg]
`Οταν ο καπετάνιος θα επιβληθεί στο αρματολίκι και θα δημιουργήσει δεσμούς (με γάμους
Των παιδιών του και των αδελφών του ή με τα πλούτη του) στην περιοχή,είναι φυσικό να επεμβαίνει έμμεσα ή άμεσα στην εκλογή των δημογερόντων και να προσπαθεί να βγάλει
Ανθρώπους “δικούς” του.`Ετσι και η εκλογή του καπετάνιου,όταν πέθαινε ο παλιός,έπαιρνε τη
Μορφή της γενικής πάλης των δημογερόντων για εξουσία.Η κάθε μερίδα των δημογερόντων
Προσπαθούσε να επιβάλλει ένα δικό της καπετάνιο,για να τον έχει πλάτες στον αγώνα ενάντια
Στις άλλες φατρίες,που την ανταγωνίζονταν.Και η πάλη έπαιρνε οξύτητα.Αυτές τις φαγωμάρες θα εκμεταλλεύοντουσαν οι Τούρκοι,για να επιβάλλουν τις θελήσεις τους.
`Εξω όμως από την έκλογη και την αναγνώριση του καπετάνιου στο αρματολίκι,υπήρχε και η εκλογή του καπετάνιου στο αρματολίκι,υπήρχε και η εκλογή του καπετάνιου από την ομάδα την
Ίδια.Το πιο φυσιλογικό θα ήταν να αναγνωρίζεται το πρωτο παλίκαρο σαν διάδοχος.Αυτό γινόταν αρχικά,μα μετά ατόνησε.Μετά τους τουρκοβενετικούς πολέμους,ο αρχηγός είτε είναι
Στρατιωτικός που υπηρέτησε στους Βενετούς και έμεινε με λίγους μισθοφώρους,είτε είναι ο
Καπετάνιος που έμπασε ετερόκλητα στοίχεια στην ομάδα και κατόρθωσε να την ελέγξει.