Η ζωή των Σπαρτιατών

Η ζωή των Σπαρτιατών
Μαρία Καίλα
[inline:sp.jpg]
Οι Σπαρτιάτες ήταν στρατιώτες σε όλη τους τη ζωή.Τα αγόρια μάθαιναν από μικρά την
Πολεμική τέχνη και συνήθιζαν στη σκληραγωγία.Από 7 χρονών οι γονείς τα παρέδιδαν
Στο κράτος,που φρόντιζε για την εκπαίδευση τους.Ζούσαν σε ομάδες,τις αγέλες,έμεναν
Σε σκηνές,κοιμόνταν πάνω σε καλάμια κι έτρωγαν όλοι μαζί.Ντύνονταν ελαφρά ακόμα
Και το χειμώνα,κολυμπούσαν στον Ευρώτα και ασκούνταν συχνά στο κηνύγι στις
Πλαγιές του Ταυγέτου.
Μάθαιναν ανάγνωση,γραφή,χορό και μουσική.Ακόμα μάθαιναν να εκφράζονται με
Λίγα λόγια,να σέβονται τους μεγαλύτερους,να περιφρονούν τον θάνατο και να είναι
Έτοιμοι κάθε στιγμή να θυσιάσουν τη ζωή τους για την πατρίδα τους.
Οι Σπαρτιάτες συνέχιζαν τη στρατιωτική τους εκπαίδευση ως τα 30 χρόνια τους.
Μετά μπορούσαν να παντρευτούν και να αποκτήσουν οικογένεια,αλλά παρέμεναν
Κανονικοί στρατιώτες ως τα 60 χρόνια.Από μικροί μάθαιναν να μην αγαπούν την
Πολυτέλεια και τα χρήματα,αλλά να ενδιαφέρονται για την προκοπή και το
Μεγαλείο της Σπάρτης.
Τα κορίτσια από μικρά και μέχρι να παντρευτούν γυμνάζονται στα γυμναστήρια,για να
Πλάσουν δυνατό σώμα και γενναία ψυχή.Οι Σπαρτιάτες έδειχναν μεγάλο σεβασμό στις
Γυναίκες και ιδιαίτερα στις μητέρες.Για τις Σπαρτιάτισσες λένε πως έδιναν την ασπίδα
Στα παιδιά τους,όταν αυτά ξεκινούσαν για μάχη και τους έλεγαν : «`Η ταν ή επί τας».
Δηλαδή ή να την φέρεις ζωντανός ή να σε φέρουν πάνω σ’αυτή σκοτωμένο.Το θεωρούσαν μεγάλη ντροπή να δελιάσει κανείς πάνω στη μάχη,να ρίξει την ασπίδα του,
Και να τρέξει να σωθεί.