Η εφαρμογή του Ραμπαγά (1832-1909)

Η εφαρμογή του ραμπαγά (1832-1909)
Νεκτάριος Κατσιλιώτης

[inline:ts.jpg]
Στην αρχή οι μεγαλογαιοκτήμονες κατόρθωσαν να επιβάλλονται στα κατώτερα στρώματα με τις λόγχες του βαυαρικού στράτου,όμως από το 1843 και μετά ο λαός αφυπνίζεται,αφύπνιση που οδηγεί στην έξωση του `Οθωνα το 1862 και στη δημιουργία του συντάγματος του 1864,από τα πιο δημοκρατικά και φιλελεύθερα της Ευρώπης.
Οι μεγαλογαιοκτήμονες κατάλαβαν ότι η τάση της εποχής ήταν η αστικοποίηση των
Αγροτοεργατών μέσα από την εξάλειψη των φεουδαρχιών και γι’αυτό έπρεπε να επινοήσουν μεθόδους με τις οποίες θα είχαν την υπεροχή στην αντιπαράθεση τους με το λαό.Κυρίως δύο τακτικές εφάρμοσαν: 1) Παρεμπόδιση των διαδικασιών για εκβιομηχανοποίηση της ελληνικής κοινωνίας ελέγχοντας ή επηρεάζοντας τον κρατικό μηχανισμό 2 ) Μέριμνα για μονοπώληση της εξουσίας από φιλοτσιφλικάδικα κόμματα (Βούλγαρη,Δεληγεώργη).
Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία του έγκριτου ιστορικού Απόστολου Βακαλόπουλου
«Οι αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους δεν είχαν προγραμματίσει ούτε σχέδια για την εκβιομηχανοποίηση ούτε είχαν πρόσωπα με πνοή για την πραγματοποίηση τους.Χαρα
κτηριστικά γράφει η εφημερίδα «Αιών» (25/11.1896) ότι το κεφάλαιο του υπουργείου
Εσωτερικών με τον τίτλο «Εμψύχωση βιομηχανίας» είχε εγκρίνει για την εθνική βιομηχανία μόνο 2.400 δρχ ενώ είχαν εγκριθεί ως συνδρομή για να κρατηθεί ένας ιταλικός θίασος και να δώσει παραστάσεις του χωρίς ζημίες 42.500 δρχ»