Η εμφάνιση του Βυζαντίου

[inline:kp.jpg]
Βυζάντιο ονοµάζεται το χριστιανικό κράτος της ελληνορωµαϊκής Ανατολής που αναδύθηκε µέσα από τους κόλπους του Ρωµαϊκού Κράτους. Οι όροι Βυζάντιο και Βυζαντινοί είναι µεταγενέστεροι. Οι κάτοικοι της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αυτοπροσδιορίζονταν µε ονοµασίες που δηλώνουν τη ρωµαϊκή προέλευση του κράτους (Ρωµαίοι / Ρωµηοί, Ρωµανία, Πολιτεία / Κράτος Ρωµαίων).

Οι σηµαντικότεροι σταθµοί στην πορεία της µεταµόρφωσης του Ρωµαϊκού σε Βυζαντινό Κράτος είναι η εξίσωση των δικαιωµάτων των Χριστιανών µε τα δικαιώµατα των άλλων θρησκευτικών οµάδων και η ίδρυση της Κωνσταντινούπολης επί Κωνσταντίνου Α’, η ανάδειξη του Χριστιανισµού σε κρατική θρησκεία και η διαίρεση της αυτοκρατορίας επί Θεοδοσίου Α’ (379395).

Στη διάρκεια του 4ου και του 5ου αι. το ανατολικό τµήµα του κράτους απέκρουσε την απειλή των Γερµανών, απέκτησε θρησκευτική οµοιογένεια, εξασφάλισε οικονοµική σταθερότητα και παρέµεινε µεγάλη διεθνής

δύναµη ως τα µέσα του 6ου αι. Αντίθετα, η ίδρυση των γερµανικών ßασιλείων στη ρωµαϊκή Δύση επέφερε την πτώση της (τέλη 5ου αι.).

Μεγάλη δραστηριότητα ανέπτυξε το Βυζάντιο επί Ιουστινιανού Α’ (527565). Ο αυτοκράτορας ενίσχυσε την κεντρική εξουσία και επιδίωξε να ανασυστήσει τη Ρωµαϊκή Οικουµένη, καταλύοντας τα γερµανικά κράτη, αλλά οι µεγάλες πολεµικές δαπάνες εξάντλησαν το κράτος.

Προς τα τέλη του 6ου αι. εκδηλώθηκε στο Βυζάντιο µια πολύπλευρη κρίση που οδήγησε σε ßαθιές µεταßολές και εκτεταµένες µεταρρυθµίσεις (7ος αι.). Σηµαντική µείωση της ßυζαντινής ισχύος επέφεραν και οι αραßικές κατακτήσεις στα χρόνια της δυναστείας του Ηρακλείου.

Βαθµιαία η φυσιογνωµία του κράτους µεταßλήθηκε: το Ρωµαϊκό Κράτος αποµακρύνθηκε από τις λατινικές και παγανιστικές του ρίζες και µεταµορφώθηκε σε χριστιανική αυτοκρατορία της ελληνικής Ανατολής, το Βυζαντινό Κράτος.