Η ελληνοσερβική συμμαχία (1867)

Η ελληνοσερβική συμμαχία (1867)
Νεκτάριος Κατσιλιώτης
Ιστορικός-Εκδότης

[inline:ak.jpg]
Ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος από τα τις πρώτες ημέρες της πρωθυπουργίας του
Θέλησε να ξεφύγει από την τακτική της άψογης στάσης απέναντι στην Οθωμανική
Αυτοκρατορία.Γι’αυτό στις 14 Αυγούστου 1867 υπογράφηκε συνθήκη συμμαχίας
Ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Σερβία με κύριο μεσολαβητή τον μετέπειτα εκσυγχρονιστή Χαρίλαο Τρικούπη.Σύμφωνα με την συμμαχία οι δυο χώρες θα
Προέβαιναν σε κοινές επιθετικές ενέργειες για την απελευθέρωση της Βοσνίας
Ηπείρου,Θεσσαλίας,Μακεδονίας και νησιών του Αιγαίου.
Δεν επρόκειτο για μια απλή διακρατική συνθήκη,μα για συγκαλυμμένο μέσο
Ενοποίησης των βαλκανικών λαών:-Το άρθρο 9 και 10 υποχρέωνε τα συμβαλλόμενα
Μέρη να φέρουν τους χριστιανικούς λαούς της ευρωπαικής Τουρκίας στη συμμαχία,
Να τους προετοιμάσουν για πόλεμο και να τους εφοδιάσουν με όπλα και πολεμοφόδια.- Το άρθρο 11 να βάλλουν στη συμμαχία τη Ρουμανία και το
Μαυροβούνιο –Το άρθρο 13 απαγόρευε στο κάθε μέρος να συμμαχήσει με ξένη δύναμη χωρίς να το γνωρίζει το άλλο,σχετικά με το σκοπό της συνθήκης.
Αν υλοποιούνταν η συνθήκη όχι μόνο θα διαμελιζόταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία,
Μα υπήρχε ο κίνδυνος να αυτονομηθούν τα Βαλκάνια από την επιρροή των Δυτικών
Χρηματοπιστωτικών κύκλων.
Φυσικά την εποχή εκείνη τόσο η Ελλάδα όσο και η Σερβία ήταν σχεδόν λιλιπούτεια
Οικονομικά και στρατιωτικά και κάτω από την πίεση των Δυτικών ομολογιούχων
Και την απειλή χρεοκοπίας οι βασιλιάδες των δύο κρατών απομάκρυναν τους
Δύο «άτακτους» πρωθυπουργούς και επανήλθε η ειρήνη του τάφου στα φεουδαλικά
Βαλκάνια.