Η ελληνική οικονομία (1960-1990)

Πρίν από την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού στην Αν.Ευρώπη (1989) η Ελλάδα
Είχε μια παραδοσιακή οικονομία που εδραζόταν στα χέρια και χρόνια του δικτάτορα Ιωάννη
Μεταξά (Συνδυασμός βιομηχανίας με αγροτιά στα πλαίσια μιάς διευρυμένος μεσαίας τάξης).
Κυρίαρχοι στον κοινωνικό ιστό ήταν οι κάτοχοι μέσων παραγωγής (βιομήχανοι,βιοτέχνες,αγρότες και αλιείς) καθώς και οι επιτηδευματίες (έμποροι και καταστηματάρχες) οι οποίοι πλήρωναν ένα σχετικά μικρό φόρο (3 με 10%) ίσα ίσα για την
Κάλυψη των κρατικών εξόδων.Τότε ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων ήταν μικρός και δεν
Υπήρχαν τζογαδόροι πολιτικοί να παίξουν στα ξένα χρηματιστήρια το αποθεματικό των ασφαλιστικών ταμείων.
Η κοινωνική συνοχή του τότε ελληνικού κράτους βασιζόταν σε μιά σειρά από παραμέτρους.
Καταρχήν είχαμε ισχυρή αγορανομία για να μην υπάρχουν φαινόμενα αισχροκέρδειας των επιχειρηματιών που εκτοξεύουν στα ύψη την έμμμεση φορολογία.Δεύτερον,συναντάμε ανθηρό
Προστατευτισμό ώστε να είναι βιώσιμες οι μεσαίες βιοτεχνίες και αγροτικές μονάδες.Αποστολή
Ήταν να διοχετεύουν στην αγορά φθηνά και ποιοτικά προιόντα καθώς και να κάνουν εξαγωγές
Σε επιλεγμένες χώρες της Δύσης για να φέρουν συνάλλαγμα με το οποίο πληρώνονταν οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι άποροι που φιλοδοξούσαν να ενταχθούν στην κοινωνία με το άνοιγμα
Επιχείρησης.Τρίτον,παρατηρούμε δασμούς ώστε να εισάγονται στην Ελλάδα τόσα αγαθά πολυτελείας που να μην διαταράσσονται τα δεδομένα του ισοζυγίου πληρωμών.
Η ζωή των εργατών ήταν πάρα πολύ δύσκολη.`Ομως οι έξυπνοι που δούλευαν σκληρά και
Έκαναν αποταμίευση,εκμεταλεύονταν το φθηνό κόστος ζωής και έκαναν δική τους δουλειά για να αγοράσουν σπίτι,αυτοκίνητο και εξοχικό.
Σ’αυτό το κλίμα παραγωγικότητας και συναγωνισμού αναβαθμίστηκαν και οι επιστήμονες καθώς και οι λογοτέχνες οι οποίοι φρόντιζαν να κάνουν εξαιρετικά πονήματα για να έχουν αναγνωσιμότητα και διακρίσεις από την ελληνική πολιτεία και τους διεθνείς πολιτιστικούς
Οργανισμούς.
Νεκτάριος Κατσιλιώτης
Ιστορικός-Εκδότης