Η Ελλάδα και οι Μ.Δυνάμεις (1915-1923)

Ελλάδα και Μ.Δυνάμεις (1915-1923)
Χάγκαν Φλάισερ
[inline:mk.jpg]
Λιγότερο έκδηλο,αλλά μακροπρόθεσμα εξίσου σημαντικό,είναι το γεγονός ότι και οι παραδοσιακές Προστάτιδες Δυνάμεις έχασαν,λόγω της Μικρασιατικής καταστροφής,μέγα μέρος
Από την αξιοπιστία και το κύρος τους.Δεν ήταν εύκολο να λησμονήσουμε ότι η Αγγλογαλλική
Διπλωματία,με δόλωμα την Ιωνία,προσπαθούσε να πείσει την Αθήνα να προσχωρήσει στον πόλεμο,και μετά έδειξε περίεργη στάση.Δηλαδή αιφνιδίως διέκοψε κάθε υλική και ηθική βοήθεια
Προς το εκστρατευτικό σώμα που πολεμούσε στη Μ.Ασία,για να διασφαλίσει τα δικαιώματα τα
Οποία η Ελλάδα είχε αποκτήσει με τη Συνθήκη των Σεβρών.
Ακόμη χειρότερη εντύπωση είχε προκαλέσει η ψυχρή ουδετερότητα των πληρωμάτων του
Στόλου της Αντάντ που έδιωχναν τους απελπισμένους `Ελληνες,παραδίνοντας τους ουσιαστικά
Στην εκδικητική μανία των Τούρκων.
Οι δυτικές πρωτεύουσες προβάλλουν ως δικαιολογία της προδοσίας την απόφαση των εκλογέων να επαναφέρουν στο θρόνο,στο τέλος του 1920,τον Κωνσταντίνο.Κατά τους ισχυρισμούς τους,τούτο σήμαινε οτι ο ελληνικός λαός,εκ των υστερών,ενέκρινε την παράνομη και εχθρική πολιτική του μονάρχη κατά τον πόλεμο και είχε ως συνέπεια να χαθεί από
Επιπολαιότητα η συμπάθεια της Αντάντ.
Τα πράγματα βέβαια δεν ήταν και τόσο απλά.Ιδιαίτερα οι Γάλλοι και οι Ιταλοί από νωρίτερα (1919) είχαν αρχίσει να προσεγγίζουν τους κεμαλιστές και για στρατηγικούς λόγους,να τους
Υποστηρίζουν ενεργά.Λόγω των πολιτικών εξελίξεων στη Ρωσία είχε επίσης αφυπνιστεί το
Τουρκόφιλο ενδιαφερόν των χρηματιστών του Λονδίνου,και τούτο,παρά τους ειλικρινείς ενδοιασμούς του Λόιντ Τζώρτζ,δεν έμεινε χωρίς πρακτικές συνέπειες (Σεπτέμβριος 1922).