Η δύναμη της Θρησκείας στα Βαλκάνια

Η δύναμη της Θρησκείας στα Βαλκάνια
Κωνσταντίνος Χολέβας
Στην Δυτική Μακεδονία,πάλι,έχουμε επι τουρκοκρατίας το φαινόμενο των
Βαλαάδων (περιοχή Ανασελίτσας,σημερινή επαρχία Βοιίου).Πρόκειται για
Μουσουλμανική ομάδα,η οποία μιλούσε ελληνικά.Και όμως τη συνείδηση
Την καθόριζε η θρησκεία και όχι η γλώσσα.`Ενιωθαν,λοιπόν,Τούρκοι και
Ακολούθησαν το 1923 την ανταλλαγή των πληθυσμών.
Αντιθέτως στην Καππαδοκία πολλοί Ρωμηοί «Καραμανλήδες» αναγκάστηκαν
Να τουρκοφωνήσουν,διετήρησαν όμως την ορθόδοξη πίστη.`Εχουν διασωθεί
Και Ευαγγελία στην τουρκική γλώσσα με ελληνική γράφη.Πάλι η Πίστη καθόρισε
Την εθνική συνείδηση και όχι η γλώσσα.Αν και τουρκόφωνοι παρέμειναν πιστοί
Στην ελληνορθόδοξη ρωμηοσύνη και μετά τη μικρασιατική εκστρατεία ακολούθησαν
Τις τύχες του Ελληνισμού.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός που αναφέρει ο Γάλλος περιηγητής VICTOR BERARD
Στο βιβλίο του «Τουρκία και Ελληνισμός,οδοιπορικό στη Μακεδονία».Γράφει σχετικά
Με την σχέση γλώσσας και εθνικής συνειδήσεως: «Η Πόλη της Αττάλειας στη Μικρά
Ασία αποτελείται από δύο συνοικίες.Μέσα στο κάστρο οι χριστιανοί μιλούν μόνο
Τουρκικά και δηλώνουν `Ελληνες απέξω οι μωαμεθανοί απόγονοι των Τουρκομοραιτών
Που στη διάρκεια της επανάστασης του 1821 έφυγαν από την Μεθώνη και Κορώνη,
Μιλούν μόνο Ελληνικά»