Η δικτατορία και το τέλος του Καίσαρα

Η δικτατορία και το τέλος του Καίσαρα
Λάμπρος Τσακτσίρας
Ο Καίσαρ είχε φθάσει στο κορύφωμα της δύναμης του και αναγορεύτηκε ισόβιος δικτάτορας.
Στους αντιπάλους του έδειξε επιείκεια και δεν έκανε προγραφές.Ακόμη ανακούφισε τους φτωχούς της Ρώμης στέλνοντας τους σε αποικίες που ίδρυσε ή δίνοντας τους δουλειά σε
Δημόσια έργα.
Ιδιαίτερα αξιοσημείωτη είναι η πολιτική του σχετικά με τις επαρχίες.Προχώρησε όσο κανείς άλλος έως τότε στον εκρωμαισμό τους,είτε με την εγκατάσταση ρωμαικών αποικιών είτε με
Την παραχώρηση του Ρωμαίου πολίτη σε πολλούς κατοίκους των επαρχιών.Η πολιτική αυτή
Αποσκοπούσε στη βαθμιαία κατάργηση των διακρίσεων μεταξύ Ιταλών και των κατοίκων των
Επαρχιών.
Κοντά στις αρετές του όμως ήταν φανερή η πρόθεση του να επιβάλει μια μορφή μοναρχικού πολιτεύματος και οι συνθήκες ήταν ευνοικές.Η δημοκρατική παράδοση είχε ατονήσει και η
Φοβισμένη σύγκλητος ήταν ανίκανη να αντιδράσει.
Το δρόμο του Καίσαρα προς την μοναρχία τον έκοψε μια συνωμοσία που οργανώθηκε εναντίον του.Αρχηγοί της ήταν ο Βρούτος και ο Κάσσιος,παλιοί οπαδοί του Πομπηίου που
Είχαν ευεργετηθεί από τον Καίσαρα.Οι συνωμότες αποφάσισαν να προλάβουν το δυνάμωμα της εξουσίας του και τον δολοφόνησαν στις 15 Μαρτίου του 44 π.χ