Η διαδοχή των Ρωμαίων αυτοκρατόρων

Η διαδοχή των Ρωμαίων αυτοκρατόρων
Λάμπρος Τσακτσίρας
[inline:and.jpg]
Στο πολίτευμα που διαμόρφωσε ο Αύγουστος οι αρμοδιότητες της Συγκλήτου και του αυτοκράτορα δεν ήταν αυστηρά καθορισμένες.Γι’αυτό πολλές φορές δημιουργήθηκαν
Αντιθέσεις κι ένα από αυτά ήταν το ζήτημα της διαδοχής.Οι αυτοκράτορες ήθελαν να
Ορίσουν οι ίδιοι το διάδοχο τους και να δώσουν στο αξίωμα κληρονομική μορφή.Η
Σύγκλητος ηθελε στην κορυφή του principatus έναν ηγεμόνα εκλεγμένο και εξαρτημένο
Από την ίδια.Σιγά-σιγά κι άλλες δυνάμεις της αυτοκρατορίας,όπως ο στρατός,διεκδίκησαν
Για τον εαυτό τους το δικαίωμα να ορίζουν τον αυτοκράτορα.
Απ’τον θάνατο του Οκταβιανού (14 μ.χ) ως το τέλος του 2ου αι.μ.χ ανέβηκαν στο θρόνο
Τρείς δυναστείες αυτοκρατόρων.Οι αυτοκράτορες της οικογένειας του Αυγούστου,οι Φλάβιοι και
Οι Αντωνίνοι.`Αλλοι απ’αυτούς κυβέρνησαν καλά,ενώ άλλοι άφησαν πολύ κακή φήμη (Καλιγούλας,Νέρων,Κόμμοδος).
Στα χρόνια των Αντωνίνων (96-192) εφαρμόστηκε στη διαδοχή το σύστημα της υιοθεσίας.`Ενα
Ακόμη χαρακτηριστικό της δυναστείας αυτής ήταν ότι οι αυτοκράτορες κατάγονταν από επαρχίες.Αυτό φανερώνει τον όλο και σπουδαιότερο ρόλο που έπαιζαν οι επαρχίες στη Ρώμη.