Η Γαλλική αντίφαση

Η Γαλλική αντίφαση
Νεκτάριος Κατσιλιώτης
Ιστορικός-Εκδότης
[inline:fb.jpg]
Η Γαλλία έδειχνε να είναι ισχυρή.Ο Βενετός πρέσβυς γράφει το 1546: «Πουθενά δεν είναι τόσο ενωμένοι και τόσο εύκολο να τους χειραγωγήσεις όσο και στην Γαλλία.
Αυτή είναι,κατά τη γνώμη μου,η δύναμη της Γαλλίας: Η ενότητα και η υπακοή.
Εξάλλου,οι Γάλλοι,επειδή δεν αισθάνονται ικανοί να κυβερνηθούν μόνοι τους,έχουν
Εναποθέσει την ελευθερία τους στα χέρια του βασιλιά τους.Αυτουνού,του αρκεί να
Πεί: «Θέλω τόσα χρήματα,διατάσσω και συμφωνώ».Η εκτέλεση είναι τόσο γρήγορη,
Όπως αν το είχε αποφασίσει ένα ολόκληρο έθνος».
Πράγματι οι εξωτερικοί κίνδυνοι που αντιμετώπιζαν οι Γάλλοι,κυρίως από Αγγλία
Και Ισπανία,συντέλεσε ώστε να συσπειρωθούν γύρω από το Θρόνο και την Εκκλησία.
Πάντως υπήρχε η μαγιά για την κοινωνική έκρηξη.Ο Βωμπάν μας μιλάει για τους
Μεροκαματιάρηδες: «Ανάμεσα στον λαό υπάρχει ένα πλήθος ανθρώπων που δεν ασκούν
Κανένα συγκεκριμένο επάγγελμα και συγχρόνως ασκούν πολλά μαζί,που είναι απαραίτητα στην κοινωνία μας.Χωρίς να διαθέτουν σχεδόν τίποτε άλλο εκτός από τα χέρια τους,δουλεύουν με τη μέρα ή με αποκοπή σ’όποιον θέλει να τους χρησιμοποιήσει.
Αυτοί κάνουν όλες τις χοντρές δουλειές,τόσο στα χωράφια όσο και στην πόλη».Οι
Κουρελοπρολετάριοι αψήφησαν τη Γαλλία του Μπαρόκ και συμμάχησαν τόσο με τους χωρικούς όσο και με τους Ουγενότους όταν έκριναν ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την ισπανική απειλή για να ανακατανέμουν βίαια τον πλούτο.Για την ώρα ο γαλλικός στρατός ήταν αρκετά ισχυρός για να αποτρέψει κοινωνικό διχασμό.Με τις οδηγίες της κεντρικής εξουσίας,κατέστρεψε τα επαναστατικά κέντρα των χωρικών,εξόρισε τους Ουγενότους και περιθωριοποίησε τους προλετάριους.Η Γαλλία του Λουδοβίκου ΙΔ είχε νικήσει την εξέγερση της Σφενδόνης (1649-1653) και διατηρήσει την συνέχεια της.