Η βυζαντινή πραγματικότητα

Η βυζαντινή πραγματικότητα
Περικλής Ροδάκης
[inline:ba.jpg]
Η ελληνική εθνότητα είχε διαμορφωθεί μέσα στα πλαίσια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Η ίδια ήταν υπερεθνική κρατική συγρότηση (πάντα όμως υπό ελληνική διοίκηση).Διατήρησε
Ως το τέλος τον τίτλο της Ρωμαικής αυτοκρατορίας και ως τον 7ο αιώνα είχε έντονα τα χαρακτηριστικά της ρωμαικής κοινωνίας.Από τον 7ο αιώνα και μετά όταν η αυτοκρατορία
Περιορίζεται στα όρια της Μ.Ασίας και σ’ένα μέρος της Βαλκανικής,η αυτοκρατορίας γίνεται
Ελληνική.Παύει να χρησιμοποιείται η λατινική γλώσσα.Παρόλα αυτά το `Ελληνας εξακολουθεί
Να είναι ταυτόσημο με τον ειδωλολάτρη,το μη χριστιανό(Η παρατήρηση αυτή ισχύει για την
Οικονομική και ιερατική ελίτ.Σύμφωνα με τον έγκριτο γλωσσολόγο Παναγιώτη Χρήστου,ο λαός
Αποκαλούνταν σεμνά,ταπεινά και φοβισμένα σε συνοικίες και χωράφια Γραικός).Τον 9ο αιώνα
Όμωςε το ελληνικό και `Ελληνας γίνονται περισσότερο δεκτά και όχι πια ως δηλωτικό του
Ειδωλολάτρη.Στα χρόνια του Πατριάρχη Φώτιου (820-891) ο χριστιανισμός προσέγγισε ανοιχτά
Πια το αρχαίο ελληνικό κόσμο και πραγματοποιείται η πρώτη Αναγέννηση.Από τότε και μετά στο
Βυζάντιο μελετούν τους αρχαίους `Ελληνες.Και το `Ελληνας γίνεται κάτι οικείο για τους Βυζαντινούς.