Η αφύπνιση της Ελλάδος
του ΙΩΑΝΝΗ Σ. ΠΑΠΑΦΛΩΡΑΤΟΥ
Η Ελλάδα του 1912 ουδεµία σχέση είχε µε τη χώρα, η κυßέρνηση της οποίας σχεδόν εκλιπαρούσε τη ßασίλισσα Βικτωρία της Αγγλίας και τον τσάρο Νικόλαο Β΄ της Ρωσίας να παρέµßουν στον Σουλτάνο για τη σύναψη ανακωχής, κατά τον Πόλεµο του 1897. Έκτοτε, είχε ξεκινήσει µια συντονισµένη προσπάθεια εσωτερικής ανασυγκρότησης και στρατιωτικής αναδιοργάνωσης, µε πρωταγωνιστές τους (παραγνωρισµένους δυστυχώς από τους σύγχρονους ιστορικούς) πρωθυπουργούς Θεόδωρο Δηλιγιάννη και κόντε Γεώργιο Θεοτόκη. Ιδιαιτέρως ο Θεοτόκης κατέßαλλε µεγάλες προσπάθειες για την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάµεων, στα έτη της θητείας του, καθώς στην πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα (για την ακρίßεια από το 1899-1909) διετέλεσε τέσσερεις φορές πρωθυπουργός επί επτά και πλέον χρόνια αθροιστικά. Υπενθυµίζεται δε ότι ως υπουργός Ναυτικών (της πέµπτης κυßέρνησης Τρικούπη) είχε προχωρήσει στην παραγγελία των θωρηκτών «Σπέτσαι», «Ύδρα» και «Ψαρρά». Επίσης, µερίµνησε σοßαρά για τη ßελτίωση της εκπαίδευσης των πληρωµάτων.
Κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του Γεωργίου Θεοτόκη ελήφθησαν πολλά µέτρα για την αναθέρµανση της οικονοµίας. Σηµειωτέον ότι στη χώρα είχε επιßληθεί Διεθνής Οικονοµικός Έλεγχος, το 1898, ο οποίος ήταν απόρροια της αδυναµίας της ελληνικής κυßέρνησης όπως καταßάλει στην αντίστοιχη οθωµανική την επιδικασθείσα αποζηµίωση ύψους 4.000.000 τουρκικών λιρών µετά την ήττα των ελληνικών στρατευµάτων στον Πόλεµο του 1897. Η Υψηλή Πύλη απαιτούσε την άµεση καταßολή του ποσού, καθώς ήταν ελάχιστα τα εδαφικά ανταλλάγµατα τα οποία είχε λάßει από την τυπικώς επιτιθέµενη Ελλάδα. Στην Αθήνα, η κυßέρνηση αδυνατούσε να εξασφαλίσει το προαναφερθέν ποσόν και ξεκίνησε διαπραγµατεύσεις µε τους πιστωτές της για την εξασφάλιση ενός νέου δανείου, οι οποίες οδήγησαν στην επιßολή του Διεθνούς Οικονοµικού Ελέγχου, µε απώτερο σκοπό την ανόρθωση της οικονοµίας και την εξασφάλιση της αποπληρωµής των δανείων για τους δανειστές.