Η ατίμωση (1974)

Η ατίμωση (1974)
Α.Μωραίτης
[inline:kr.jpg]
`Οποιος ξέρει να περιμένει συνήθως κερδίζει.Δέκα χρόνια περίμενε η Τουρκία μετά το
Χάσιμο της ευκαιρίας το 1964.Η ευκαιρία ξαναπαρουσιάστηκε με τα γνωστά γεγονότα του
Ιουλίου του 1974 και οι Τούρκοι ιθύνοντες δεν την έχασαν (όλοι γνωρίζουμε οτι ο τουρκικός
Στρατός κατέλαβε τη Β.Κύπρος υπό την αδράνεια των Μ.Δυνάμεων).
Τι έκανε τότε η Ελλάδα; που είχε την υποχρεώση να επέμβει στην Κύπρο εάν διαταράσσονταν
Η συνταγματική ισορροπία; Που είχε μέσω του πραξικοπήματος του εκπεσόντος αμέσως μετά την εισβολή του δικτατορικού της καθεστώτος,δώσει,το πρόσχημα στην Τουρκία να επέμβει;
Που είχε εκτός την υποχρέωση των συνθηκών (εγγυήτρια δύναμη) και την υποχρέωση των
Δεσμών αίματος να επέμβει; `Εκανε μεταπολίτευση και ειρήνη.Είπε ότι για όλα έφταιγε η δικτατορία και ενόμισε ότι μπορούσε να αποφύγει έτσι το πικρό ποτήρι της αναμέτρησης.
Εμείς,βέβαια,δεν πήγαμε στο αεροδρόμιο να αποθεώσουμε κάποιον Τσάμπερλαιν που
Ανέμιζε ένα χαρτί με υπογραφές χωρίς αντίκρυσμα.Αλλά όλοι αναστενάξαμε με ανακούφιση όταν στα μέσα του Αυγούστου του 1974 ο τότε πρωθυπουργός μετά την κατάληψη της
Αμμοχώστου,μας ανακοίνωσε από την τηλεόραση οτι η Ελλάδα δεν θα προχωρούσε σε πόλεμο.
Είναι γνωστή η συνέχεια της ελληνοτουρκικής κρίσης: Ο τουρκικός επεκτατισμός διεκδικεί πια
Ανοιχτά τη Δυτ.Θράκη και τα νησιά του Αιγαίου (Το τέλος της υπόθεσης; Οι γκρίζες ζώνες των
Ιμμίων και η υποψήφια ΕΟΖ της Θράκης.Κρίμα και ντροπή.Παντεσπάνι αντί εθνικής κυριαρχίας).