Η αντίσταση επί τουρκοκρατίας

Η αντίσταση επι τουρκοκρατίας
Χρίστος Γούδης
Αμέσως μετά την πτώση της Βασιλεύουσας,το σμίλευμα της ψυχής των υπόδουλων Ελλήνων,η
Πρωτόλεια διαμόρφωση της εθνικής τους συνείδησης,και η προετοιμασία της δια βίου αντίστασης άρχισε μέσα από την μυήτικη παιδεία που παρήχετο στα εκκλησιαστικά σχολεία.
Με την πολύπλευρη συμβολή της η Εκκλησία,κατά την πρώιμη φάση της Τουρκοκρατίας,
Απετέλεσε τον στυλοβάτη και τον εμψυχωτή του λαού των χριστιανών,διαχέοντας το φρόνημα
Της πίστεως και της αντίστασης ενω παράλληλα κρατούσε ζωντανή την ελληνική γλώσσα.
Η γλώσσα παραμένοντας ακέραιη,κρατά ζωντανή την λαική παράδοση,τον λαικό μύθο και το
Λαικό τραγούδι,που έχουν τις ρίζες τους βαθειά μέσα στο αρχαίο ελληνικό χώμα,αν κρίνουμε
Από την ετυμολογία των λέξεων (το τραγούδι προέρχεται από την λέξη τραγωδία).
Την ιδιαίτερη βαρύτητα όλων των παραμέτρων επισημαίνει ο υπέρμαχος της Μεγάλης Ιδέας και πρωτεργάτης του κατοπινού Μακεδονικού Αγώνα (1904-1908) `Ιων Δραγούμης: “Πήγαινε
Στα δημοτικά τραγούδια,στη δημοτική τέχνη και στη χωριάτικη λαική ζωή για να βρείς τη γλώσσα και την ψυχή σου,και με αυτά τα εφόδια,αν έχεις ορμή μέσα σου και φύσημα,θα πλάσεις ό,τι θέλεις,παράδοση και πολιτισμό και αλήθεια και φιλοσοφία: “Η γλώσσα,ο θρύλος και το τραγούδι κρατούν ζωντανό τον νου των Ελλήνων,και έτοιμο να αρπάξει την πρώτη ευκαιρία που θα του δινόταν για να προβάλλει αντίσταση κατά του κατακτητή,διαμορφώνοντας μέσα από
Αυτή το νέο έθνος”.