Η ανατολική κρίση του 1839-1841

Η Ανατολική κρίση του 1839-1841
Βασίλης Σκουλάτος

Την εποχή της υπογραφής της εμπορικής συμφωνίας ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία (μέτρο που ποτέ δεν εφαρμόστηκε εξαιτίας της αντίδρασης των Ελλήνων),ο
Μεγαλοιδεατισμός βρισκόταν στην έξαρση του.Στα 1839 ο Μωχάμεντ `Αλυ εξεγείρεται κατά του σουλτάνου,τα στρατεύματα του στη Συρία,καταφέρουν καίρια πλήγματα στις
Δυνάμεις της Υψηλής Πύλης και όλα δείχνουν ότι η υπόσταση της αυτοκρατορίας απειλείται,από τον νότο αυτή τη φορά.Οι ενέργειες του Μοχάμεντ `Αλυ δημιουργούν νέα
Όξυνση στο ανατολικό ζήτημα.
Οι Μεγάλες Δυνάμεις επεμβαίνουν ανοιχτά και αγωνίζονται για την «προστασία» του σουλτάνου,την κυριαρχία των Στενών και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους.Η Αγγλία παίρνει ανοιχτά το μέρος της Τουρκίας,χτυπά με δικό της στρατιωτικό άγημα τις
Δυνάμεις της Αιγύπτου στη Συρία και πείθει τις άλλες δυνάμεις να διακηρύξουν την εμμονή τους στο δόγμα της ακεραιότητα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Στο μεταξύ οι `Ελληνες θεωρούσαν τη στιγμή κατάλληλη για πραγμάτωση των μεγαλοιδεατικών σχεδίων προς Θεσσαλία,`Ηπειρο,Μακεδονία και Κρήτη.`Ελληνες
Αξιωματικοί συγκροτούν ένοπλες δυνάμεις και παρενοχλούν τους Τούρκους με εντυ
Πωσιακά αποτελέσματα.Παράλληλα εξόριστοι Κρητικοί απευθύνουν εκκλήσεις στις
Δυνάμεις,και ιδιαίτερα στην Αγγλία για απαλλαγή της Κρήτης από τον Μωχάμεντ `Αλυ,
Στον οποίο το νησί είχε παραχωρηθεί ως αντάλλαγμα για τη σύμπραξη του εναντίον των
Επαναστατημένων Ελλήνων,όσο και στους Τούρκους γενικότερα.
Με τη συνθήκη του Λονδίνου η Κρήτη επιδικάζεται στον σουλτάνο.Οι Κρητικοί,
Δυσαρεστημένοι από την τροπή των γεγονότων,επαναστατούν στις 22 Φεβρουαρίου του 1841.Η επανάσταση καταστέλλεται από τακτικές δυνάμεις τούρκων,αλλά στο νησί εξα
Κολουθούσε να επικρατεί έντονος αναβρασμός.