Βυζαντινή και χριστιανική κοινωνιολογία

Βυζαντινή και χριστιανική κοινωνιολογία
Ο Πολίτης
[inline:bs.jpg]
Ο Μέγας Βασίλειος ήταν ένας σπουδαίος ιερέας.Δεν ήταν άτομο της θεωρίας
Και των καλών λόγων,αλλά και των πράξεων.Με την εισφορά των προκρίτων
Έφτιαξε μια σπουδαία πόλη την Βασιλειάδα.Εκεί οι φτωχοί έπαιρναν λεφτά από
Την Εκκλησία και τους πλουσίους για τις βασικές τους ανάγκες.Φυσικά τα επέστρεφαν
Μόλις ξεπερνούσαν την οικονομική τους κρίση.
Ο Βασίλειος ήταν χαρούμενος γιατί έφερε μια πρότυπη χριστιανική πόλη μέσα στην
Καρδιά μιάς σκληρής κοσμικής αυτοκρατορίας.Πίστευε ότι και οι υπόλοιπες περιοχές
Θα έφτιαχναν τέτοιες πόλεις.Καλούσε,μάλιστα,τους φίλους του Γρήγοριο Νανζιανζηνό
Και τον Ιωάννη Χρυσόστομο να ασκήσουν την επιρροή στους βουλευτές για να εφαρμόσει
Το σχέδιο του.
Εμείς,όμως,οι χωρικοί δεν είμαστε ικανοποιημένοι.Ειδικά,ο Μάνθος έτρεμε ότι ο μέγας
Ιερέας θα πάθαινε κάτι κακό.Το έβλεπε από τους ψίθυρους των προυχόντων και από την
Κακία με την οποία κυττούσαν τους κατοίκους της Βασιλειάδας.Τους θεωρούσαν απόβλητα.
Κάποια στιγμή όμως πήγε να γίνει το κακό.Ο υπασπιστής του Ουάλη πήγε στην Καισάρεια
Και ζήτησε με ειδικό ένταλμα να συλλάβει και να εξορίσει τον Βασίλειο.Ο Ιερέας δεν
Φοβήθηκε.Είπε στον εντεταλμένο της εξουσίας ότι αν τον οδηγούσε στη φυλακή θα καλούσε
Με κήρυγμα τους πιστούς της Καισάρειας σε σκληρό εμφύλιο πόλεμο.Ο υπασπιστής δείλιασε
Και άφησε τον Βασίλειο ήσυχο.`Ηταν η πρώτη νίκη του κοινωνικού χριστιανισμού.