Βυζαντινές αυταπάτες

Βυζαντινές αυταπάτες
Νεκτάριος Κατσιλιώτης
Ιστορικός-Εκδότης
“Ποίοι σύμμαχοι των Ελλήνων θα είναι πιστότεροι από τους Ρωμαίους.Γιατί η πόλη τους υπήρξε η δική μας μητρόπολη.Και αφού μετέδωσε την επωνυμία στους αποίκους,εκείνη,ως προπύργιο,
Έμεινε στη Δύση,εμάς δε έστειλε,για να αναλάβουμε την ηγεσία της Ασίας,ώστε να θεωρούμαστε εκείνοι και εμείς πολίτες ενός δήμου,αναπτυγμένοι πολιτικά σε σχήμα αποικίας και
Μητρόπολης”
(Δημήτρης Κυδώνης)

Ερμηνεία Κειμένου
Η Βυζαντινή ελίτ των εμπόρων και διανοούμενων,εθισμένη από τη Βενετική παρουσία στη Μεσόγειο ήδη από τον 11ο αιώνα (1082) έπεισε την κεντρική εξουσία ότι εάν υποταγόταν θρησκευτικά στο Βατικανό θα εξασφάλιζε αυτό σταυροφορία εναντίον των Τούρκων.
Η απόπειρα για ένωση των δύο εκκλησιών έγινε τρίς (1274,1439,1452) σε κόντρα της λαικής
Βούλησης που ήθελε σεβασμό στα πάτρια έθιμα και προσύλωση στην Ορθοδοξία.`Ετσι δημιουργήθηκε εκ του μη όντως διχασμός που εξυπηρέτησε τα επεκτατικά σχέδια των Τούρκων.
Το Βατικανό,με τη σειρά του,δεν έπεισε ούτε τους `Αγγλους,ούτε τους Γάλλους,ούτε τις αυτόνομες ιταλικές πόλεις να βρούν κονδύλια για να κάνουν εκστρατεία κατά των Τούρκων.`Ετσι το Βυζάντιο καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους.
Δυστυχώς στα δύσκολα και πονηρά χρόνια,κανείς δεν είχε την διορατικότητα και τόλμη να
Προτείνει στη Βυζαντινή ηγεσία μιά πανορθόδοξη αντιτουρκική εκστρατεία αποτελούμενη από την Αλβανία,τη Σερβία,τη Βουλγαρία,τον Πόντο και τη Ρωσσία.