Βούλγαροι κομιτατζήδες

Οι Βούλγαροι κομιτατζήδες
Κώστας Παπαδημητρίου

Το αποτέλεσμα με την προπαγάνδα και την κατήχηση ήταν μακρινό.Και οι Βούλγαροι ήθελαν γρήγορα τη Μακεδονία στα χέρια τους.Σε έγγραφο του ο Βούλγαρος υπουργός
Ριζώφ προς τον πρίγκιπα Φερδινάνδο έγραφε: «Η βουλγαρική δραστηριότητα στη
Μακεδονία δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί με τη μέχρι τώρα εκπαιδευτική πολιτική.
Δεν μπορούμε πια να περιμένουμε τίποτα περισσότερο από τα σχολεία και την
Εκκλησία.Πήραμε ό,τι ήταν δυνατό από τους Τούρκους και τώρα χάνουμε έδαφος μπροστά στον Ελληνισμό,που βαστάει τις θέσεις του.`Ηδη ο πρωταρχικός σκοπός μας πρέπει να είναι η απελευθέρωση της Μακεδονίας».Ο τρόμος βίας δηλαδή.
`Ετσι από το 1901 πολυάριθμες βουλγαρικές συμμορίες με αρχηγούς αξιωματικούς και υπαξιωματικούς του βουλγαρικού στρατού πέρασαν τα σύνορα τους και μπήκαν στην
τουρκοκρατούμενη ελληνική Μακεδονία.
Η τρομοκρατία,οι πιέσεις,οι εκβιασμοί,οι προδοσίες,τα βασανιστήρια και οι σφαγές ήταν τα κύρια όπλα τους.Η εξοντωτική δράση τους στρεφόταν προπάντων κατά των
Δασκάλων και των επιστημόνων.
Υποχρέωναν τα χωριά να υπογράφουν δηλώσεις προσχώρησης τους στην Εξαρχία.`Οσοι αρνούνταν τους εκτελούσαν με τέτοιο τρόπο,όμως,που να
Φαίνεται πως το έγκλημα το έκαναν Τούρκοι.
Η Μακεδονία κινδύνευε.Μέχρι το 1903 μόνο οι κομιτατζήδες με την προπαγάνδα, τους
Ξυλοδαρμούς και τα μαχαίρια κατάφεραν να αποσπάσουν από το Πατριαρχείο και να
Εντάξουν στην Εξαρχεία των Βουλγάρων 174.011 χριστιανούς.Και από τα 651 χωριά του Μοναστηρίου,Φλώρινας,Αχρίδας και της γύρω περιοχής,τα 350 είχαν ολοκληρωτικά
Προσχωρήσει στους Βούλγαρους.