Από το σύνταγμα του 1864

[inline:se.jpg]
Άρθρον 10. Οι Έλληνες έχουσι το δικαίωµα του συνέρχεσθαι ησύχως και αόπλως: µόνον εις τας δηµοσίας συναθροίσεις δύναται να παρίσταται η Αστυνοµία. Αι εν υπαίθρω συναθροίσεις δύνανται να απαγορευθώσιν, αν ως εκ τούτων επίκηται κίνδυνος εις την δηµοσίαν ασφάλειαν.
Άρθρον 14. Έκαστος δύναται να δηµοσιεύει προφορικώς, εγγράφως και δια του τύπου τους στοχασµούς του, τηρών τους νόµους του Κράτους. Ο τύπος είναι ελεύθερος. Η λογοκρισία ως και παν άλλο προληπτικόν µέτρον απαγορεύονται…
Άρθρον 21. Απασαι αι εξουσίαι πηγάζουσιν εκ του Έθνους, ενεργούνται δε καθ’ ον τρόπον ορίζει το Σύνταγµα.
Άρθρον 22. Η νοµοθετική εξουσία ενεργείται υπό του Βασιλέως και της Βουλής.
Άρθρον 27. Η εκτελεστική εξουσία ανήκει εις τον Βασιλέα, ενεργείται δε δια των παρ’ αυτού διοριζοµένων υπευθύνων υπουργών.
Άρθρον 28. Η δικαστική εξουσία ενεργείται δια των δικαστηρίων, αι δε δικαστικοί αποφάσεις εκτελούνται εν ονόµατι του Βασιλέως.
Αλέξανδρος Σßώλος, Τα ελληνικά Συντάγµατα 1822-1972, σ. 129-131.