Απρίλης

[inline:ap.jpg]
Απρίλης. Κίτρινη σκόνη. Σκόνη σκουριάς. Ενας ακόµη µήνας στη ζωή µας. Με ακραίες αντιφάσεις. Με µία Ανοιξη που µοσχοßολά και µε µια ζωή που πεθαίνει και που σου δείχνει ότι για το κάθε τι ένα τέλος υπάρχει. Κι ο ποιητής αυτής της Ελλάδας, τούτου του Απρίλη, σκοντάφτει στο χαρτί, υψώνει το ßλέµµα του στον ουρανό και ύστερα στη γη το ρίχνει. Και αυτό που αντικρύζει είναι ßουτηγµένο σε µια κίτρινη σκόνη. Σκόνη που για µια στιγµή ßρωµίζει τα πάντα, που την αλήθεια µετατρέπει σε υποκρισία και την υποκρισία σε συνήθεια ζωής. Μια σκόνη που τους αγώνες αυτού του λαού λεηλατεί και τους µετατρέπει σε συµßατική αδιαφορία. Κι όλοι µαζί πια οι εισπράκτορες θέλουν να κάνουν πάρτι στην πλάτη µας. Κι εµείς αντί να σηκωθούµε, τους διευκολύνουµε. Κι αν ο Χριστός στον Γολγοθά τα δικά µας µυαλά είχε, µε τον Γολγοθά του θα έµενε. Κι ακόµα εµείς την Ανάσταση θα προσδοκούσαµε. Ασε που θα τον συχτιρίζαµε κιόλας που τόσο πολύ αντέχει αγκάθια και καρφιά στο ταλαίπωρο κορµί του.
Κανείς δεν είναι ικανός τη ζωή µας να αφεντεύει. Κανείς άλλος εκτός από εµάς τους ίδιους.
Κι εγώ, τούτον τον Απρίλη προσδοκώ η πένα του ποιητή να µην σκοντάφτει άλλο σε λευκό χαρτί. Και η αδιαφορία, όσο κι αν µας ßολεύει, να γίνεται επανάσταση.
Κι αν η επανάσταση δεν ξέρουµε πώς γίνεται, τι πιο όµορφο, ιστορία θα πρέπει να ξαναδιαßάσουµε.
Κι αν η επανάσταση δεν ξέρουµε πώς γίνεται, τι πιο σπουδαίοι να θυµηθούµε αυτό που η Μελίνα µας έκανε, ένωνε τα δάκτυλά των δυο της χεριών για να νιώσει τη δύναµή της.
Αυτή είναι η δύναµη µας. Τα χέρια µας και το µυαλό µας.
Και τούτος ο Απρίλης, ο ιστορικός Απρίλης πολλά µαθήµατα έχει να µας δώσει.
Γιατί, όταν τη ζωή θέλουν κάποιοι να µας κλέψουν, είναι υποχρέωση µας να την προστατέψουµε κι όταν κάποιοι µε την ελευθερία µας θέλουν να κάνουν παιχνίδια, είναι χρέος µας να κλείσουµε την πόρτα.
Κι αν µε γνώση, αγάπη και ειλικρίνεια είναι φτιαγµένη η ψυχή µας, τούτος ο Απρίλης δε θα είναι σκονισµένος. Και δε θα µας πονέσει ποτέ…
Γ.Μπαχάς