Ανέλπιστος σύμμαχος

Ο ανέλπιστος σύμμαχος
Πολίτης
[inline:lk.jpg]
Ονομάζομαι Πέτρος Αυλωνίδης και σου γράφω αυτή την επιστολή,φίλε Κώστα για να
Καταλάβεις πόσο ένας σκύλος μπορεί να χρησιμεύσει στις πολεμικές επιχειρήσεις και
Να σου σώσει τη ζωή εκεί που οι άλλοι υποχωρούν και σε θεωρούν «Τελειωμένο».
`Όπως θυμάσαι είχα ένα θυληκό λυκόσκυλο την `Αρτεμη που την πήρα μαζί μου
όταν ξέσπασε ο ελληνοιταλικός πόλεμος στο μέτωπο με την άδεια,φυσικά,του αξιωματικού της διμοιρίας.Δεν θα το πιστέψεις,αλλά το σκυλί αποδείχθηκε περίφημος
ιχνηλάτης όταν διαβαίναμε τα κακοτράχαλα βούνα της Πίνδου για να βγούμε στη
χιονισμένη πεδιάδα όπου βρίσκονταν οι Ιταλοί και οι Αλβανοί αναθεωρητές.
`Όταν οι Γερμανοί πάτησαν το πόδι τους στην Ελλάδα και βγήκα κρυφά στο βουνό
για να πολεμήσω τον κατακτητή από την πείνα και το φιλότιμο,πήρα μαζί μου και τη
σκύλα περισσότερο για παρέα παρά από πολεμική πρόθεση.
`Όταν όμως στα 1943 η ομάδα μου έπεσε από αμέλεια σε ιταλική ενέδρα και οι παρέα
μας διαλύθηκε επειδή μπλέχθηκε στην ιταλική κύκλωση και ήθελε να πάει στην οροσειρά του Γκιόνι ,ένας «μακαρονάς» έριξε τη σφαίρα για να με χτυπήσει στο κεφάλι.
Τότε η `Αρτεμη όρμησε ταχύτατα πάνω στον Ιταλό για να σωσεί,εμένα τον κύριο και
Φιλαράκι της.Φυσικά το κρανίο του σκυλιού διαλύθηκε και ο κάμπος γέμισε αίμα,αλλά
Αυτή η γενναιότητα γύρισε πίσω τους συντρόφους μας για να πολεμήσουν και να
Νικήσουν την ιταλική περίπολο.
Μετά την μάχη θάψαμε με κλάμματα το γενναίο σκυλί και πήγαμε στη βάση για να
Επικοινωνήσουμε με ασύρματο με το Συμμαχικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής
Για τις περαιτέρω αντιστασιακές μας ενέργειες και την υποδοχή `Αγγλων συνδέσμων.