Ακμή και παρακμή του Βυζαντίου

[inline:js.jpg]
Μετά τη στάση του «Νίκα» ο Ιουστινιανός ήταν πλέον πανίσχυρος.`Εχοντας
Τσακίσει τους ολιγαρχικούς μπόρεσε να συνεχίσει τους επεκτατικούς πολέμους.
Μετά από μακροχρόνιους αγώνες των στρατηγών Βελισάριου και Ναρσή η Ιταλία,
Η Βόρεια Αφρική και η Νότια Ισπανία ενσωματώθηκαν στην αυτοκρατορία.
Επιπλέον,με το θεσμό των «θεμάτων»,που είχε αρχίσει να μπαίνει σε εφαρμογή,
Ο στρατός αποκτούσε την κοινωνική καταξίωση.Με το θάνατο του Ιουστινιανού το
565 οι πολίτες της αυτοκρατορίας ένιωσαν ένα μεγάλο κενό: Παρά τα ελαττώματα
και τις αδεξιότητες του ο Ιουστινιανός κατάφερε ώστε να απλώσει ο βυζαντινός αετός
τις φτερούγες του στη Μεσόγειο διαδίδοντας ένα πολιτισμό απαράμιλλο για την εποχή
του.Οι μεσαιωνικοί `Ελληνες ήταν δαχτυλοδεικτούμενοι από τα άλλα έθνη.
Οι διάδοχοι του ήταν πολύ μέτριοι για να εμποδίσουν το εξάπλωμα των Δυνατών σε
Βάρος των μικρομεσαίων.Η εξαφάνιση των μεσαίων στρωμάτων κλόνισε τα θεμέλια
Της αυτοκρατορίας.Η στρατιωτική τάξη,αποδεκατισμένη από τα κοινωνικά της στηρίγματα,δεν είχε την ιδεολογική προσύλωση και τη συνοχή να αντιμετωπίσει
Σλάβους και `Αραβες.
Πέρασαν πολλοί αιώνες ώσπου το Βυζάντιο να ξαναβρεί το χαμένο του μεγαλείο.
Κι αυτό συνέβη όταν οι τολμηροί αυτοκράτορες του 8ου και 9ου αιώνα συναρμολόγησαν
Με ειδικά νομοθετήματα («Εκλογή» και «Πρόχειρος Νόμος») την στρατιωτική τάξη.
Νεκτάριος Κατσιλιώτης
Ιστορικός-Εκδότης