Έκπτωση και έξωση του Όθωνα

Έκπτωση και έξωση του Όθωνα
[inline:gr.jpg]
Τον Οκτώßριο του 1862 εκδηλώθηκαν επαναστατικά κινήµατα κατά των ßασιλέων Όθωνα και Αµαλίας, καθ’ ον χρόνον αυτοί περιόδευαν στην Πελοπόννησο. Επαναστάτησε πρώτος, στις 4 Οκτωßρίου, ο Θεόδωρος Γρίßας στην Ακαρνανία και ακολούθησε ο Μπενιζέλος Ρούφος στην Πάτρα. Την δε νύχτα της 10ης Οκτωßρίου εξερράγη η επανάσταση και στην Αθήνα, λαµßάνοντας θριαµßευτική και αναίµακτη µορφή. Ο Επαµεινώνδας Δεληγεώργης συνέταξε ψήφισµα µε το οποίο ο Όθων και η δυναστεία των Βίτελσµπαχ κηρύσσονταν έκπτωτοι ενώ συγκαλείτο Συντακτική Εθνοσυνέλευση. Συγχρόνως, σχηµατιζόταν τριανδρία από τους Δηµήτριο Βούλγαρη, Κωνσταντίνο Κανάρη και Μπενιζέλο Ρούφο. Επειδή ο τελευταίος ήταν απών, και ο Κανάρης δίσταζε, έµεινε τελικά µόνος ο Δ. Βούλγαρης, ο οποίος και σχηµάτισε κυßέρνηση.
Ο Όθων ßρέθηκε προ τετελεσµένων γεγονότων. Η κυßέρνηση του Γενναίου Κολοκοτρώνη είχε πλήρως αδρανήσει, και οι πρεσßευτές των τριών συµµαχικών Δυνάµεων έκριναν ότι η επανάσταση είχε επικρατήσει και συµßούλευσαν τον ßασιλιά να παραιτηθεί. Η Αµαλία επέµενε σε αντίσταση, αλλά ο Όθων έκρινε ότι ο αγώνας είχε χαθεί και, µην επιθυµώντας αιµατοχυσία, δέχθηκε να εγκαταλείψει την Ελλάδα επιßαίνοντας στο αγγλικό πολεµικό «Σκύλλα», αλλά χωρίς να υποßάλει παραίτηση. Με δάκρυα στα µάτια απηύθυνε το τελευταίο του διάγγελµα στον ελληνικό λαό και εγκατέλειψε την Ελλάδα µε τη ßασίλισσα Αµαλία στις 12 Οκτωßρίου του 1862.

Επικράτηση της επανάστασης
Η αναχώρηση του Όθωνα σήµαινε την πλήρη επικράτηση της επανάστασης, ενώ υπήρξαν σποραδικές µόνον εκδηλώσεις αντιδράσεων, χωρίς ιδιαίτερη σηµασία, όπως µερικές µετονοµασίες που έδειχναν πάθος και µικρότητα. (Π.χ. το ατµόπλοιο «Όθων» µετονοµάσθηκε σε «Αθήναι» και η «Αµαλία» έγινε «Ελλάς»). Παράλληλα δε προς τις αντιδράσεις αυτές έλαßαν χώρα και πανηγυρισµοί. Η 11η Οκτωßρίου χαρακτηριζόταν ως τρίτη εθνική εορτή, δίπλα στην 25η Μαρτίου και στην 3η Σεπτεµßρίου.