Ο Βενιζελισμός τον μεσοπόλεμο

Ο Βενιζελισμός τον μεσοπόλεμο
Δημήτριος Σούτζος

Θα σημειώσουμε ένα ιστορικό σταθμό,συνδεδεμένο με την περίοδο της βενιζελικής διακυβέρνησης.Είναι το σύμφωνο της ελληνοτουρκικής φιλίας,που έσπευσε να
Υπογράψει ο Ελευθέριος Βενιζέλος κατ’επιταγήν των ευρωπαικών δυνάμεων με
Το σφαγέα του μικρασιατικού ελληνισμού,τότε αρχηγό του τουρκικού κράτους
Μουσταφά Κεμάλ,πρίν ακόμη στεγνώσουν καλά-καλά τα αίματα,και πρίν λιώσουν
Οι σάρκες των χιλιάδων θυμάτων της τουρκικής θηριωδίας.`Ετσι ο Βενιζέλος εγκαινίασε την «ελληνοτουρκική φιλία»,γεγονός που σημαίνει το θάψιμο της Μεγάλης Ιδέας,εξέλιξη που θα μας επεφύλασσε ένα μέλλον με πλήθος από θλιβερά επακόλουθα που εξακολου
Θούν και σήμερα να μας ταλαιπωρούν.
Το ιδεολογικό υπόβαθρο του αντεθνισμού και της υποτέλειας είχε θεμελιωθεί.Ο Βενιζέλος της τετραετίας 1928-1932 απευθυνόμενος στην τότε νεολαία,διακήρυττε ότι
«Θα πρέπει να θαυμάζουμε περισσότερο ένα Παστέρ από ένα Κολοκοτρώνη» και προκάλεσε ζωηρότατο επεισόδιο στην Κρήτη όταν αφελείς οπαδοί του τον χαιρέτησαν
με την ευχή: «Και στην Πόλη».