Η πάλη των τάξεων στην Ελλάδα του 1920

[inline:ps.jpg]
`Οταν ο Μουσταφά Κεμάλ,ο αρχηγός του τουρκικού εθνικισμού,απέρριψε το ειρηνευτικό σχέδιο της Συνθήκης των Σεβρών τον Αύγουστο του 1920 και διάλεξε τον πόλεμο ,ήξερε πολύ καλά τι
Έκανε.Οι σουλτανικές δυνάμεις ήταν υλικά εξασθενημένες και ιδεολογικά επηρεασμένες από τον
Παντουρκισμό.`Ετσι το μέτωπο στην Τουρκία ήταν θέμα χρόνου να κλείσει.Επιπλέον,ο Κεμάλ έμαθε από φίλους του στη Θεσσαλονίκη οτι η ελληνική κοινωνία ήταν στα πρόθυρα εμφυλίου.
Πράγματι,αρκετοί χωρικοί έβλεπαν αρνητικά την ελληνική επέκταση στη Μ.Ασία είτε γιατί πίστευαν ότι η Μ.Ιδέα είχε σχεδόν ολοκληρωθεί με τους βαλκανικούς πολέμους είτε διότι ήταν
Ψυχολογικά κουρασμένοι και ήθελαν ειρήνη με την Τουρκία με κάθε κόστος για να ασχοληθούν
Με τις αγροτικές τους εργασίες.
Ο Νίκος Βεργίδης κάνει μιά άριστη ψυχανάλυση του γεωργού: “Ο αγροτής ήταν δεμένος με τη γη που στα όρια της κινούνταν.Ο έξω από το χώρο του-χωριό ή κτήμα-κόσμος,τον άφηνε παντελώς αδιάφορο.Κάτι χειρότερο: Του προκαλούσε τρόμο.Η προοπτική να ζήσει μ’αυτό το
Ξένο κόσμο,μετουσιωνόταν στα μάτια του σε “άγνωστο αύριο”.Το παραπάνω δεδομένο τον είχε
Διδάξει να επιζητά τη τοπική,προσιτή επιτυχία”.